جرایم سایبری حوزه کریپتو و تاثیر آن بر تجارت

در دنیای امروز، کسب‌وکارها به شدت به فناوری و اینترنت وابسته‌اند و این وابستگی آن‌ها را در معرض خطرات جدیدی قرار می‌دهد. یکی از بزرگ‌ترین تهدیدات پیش روی سازمان‌ها، جرائم سایبری است که می‌تواند تأثیرات عمیق و گسترده‌ای بر عملکرد و اعتبار آنان داشته باشد.

از سرقت اطلاعات حساس گرفته تا اختلال در عملیات روزمره، جرائم سایبری می‌توانند عواقب مالی و reputational سنگینی برای کسب‌وکارها به همراه داشته باشند. در این مقاله، به بررسی سه راه اصلی که جرائم سایبری بر کسب‌وکارها تأثیر می‌گذارد، خواهیم پرداخت و به اهمیت درک و مقابله با این تهدیدات برای حفظ سلامت و پایداری سازمان‌ها خواهیم پرداخت. با مسترسرمایه همراه باشید.

جرایم سایبری حوزه کریپتو و تاثیر آن بر تجارت

تعریف جرایم سایبری در حوزه کریپتو:

جرایم سایبری در حوزه کریپتو به فعالیت‌های غیرقانونی اطلاق می‌شود که در فضای دیجیتال و به ویژه در زمینه ارزهای دیجیتال و فناوری بلاک‌چین انجام می‌شوند. این جرایم می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

1. کلاهبرداری: ایجاد پروژه‌های تقلبی، عرضه اولیه سکه (ICO) جعلی، و یا پلتفرم‌های سرمایه‌گذاری فریبنده که وعده بازدهی بالا می‌دهند.
2. سرقت: هک کردن صرافی‌های ارز دیجیتال، کیف‌پول‌های دیجیتال، و سرقت اطلاعات کاربران برای دسترسی به دارایی‌های آنها.
3. فیشینگ: استفاده از وب‌سایت‌ها یا ایمیل‌های جعلی برای فریب کاربران به منظور سرقت اطلاعات حساب و دارایی‌های دیجیتال آنها.
4. تجارت غیرقانونی: خرید و فروش دارایی‌های دیجیتال برای فعالیت‌های غیرقانونی مانند پولشویی، تأمین مالی تروریسم، یا خرید و فروش مواد مخدر.
5. تجزیه و تحلیل داده‌ها: استفاده از تکنیک‌های تحلیلی برای شناسایی و استخراج اطلاعات از بلاک‌چین به منظور سوءاستفاده یا کلاهبرداری.
6. حملات DDoS: حملات توزیع شده برای مختل کردن خدمات صرافی‌ها یا پلتفرم‌های کریپتو به منظور اخاذی.

با توجه به رشد سریع صنعت کریپتو و عدم وجود نظارت‌های کافی، این جرایم به طور فزاینده‌ای در حال افزایش هستند و نیاز به قوانین و مقررات مؤثر برای مقابله با آنها احساس می‌شود.

 ضررهای مالی مستقیم ناشی از جرائم سایبری:

هیچ شغلی از تهدیدهای فراگیر ناشی از جرایم سایبری معاف نیست ، خواه این یک غول Fortune 500 باشد یا یک شرکت کوچک محلی ، صنایع تولید سنتی تا فناوری پیشرفته. آمارهای اخیر نشان می دهد که میانگین هزینه نقض داده ها در سال 2024 به 4.88 میلیون دلار افزایش یافته است و این افزایش 20 ٪ نگران کننده از سال 2020 است.

این پیامدهای مالی شامل انواع هزینه های فوری و بلند مدت در ارتباط با حملات سایبری ، از جمله:

هزینه های فوری:

• پرداختهای باج افزار: پروژه کارشناسان که پرداخت های باج افزار تا سال 2031 از 265 میلیارد دلار در سال فراتر خواهد رفت ، نشان دهنده فشار مالی سازمان های آسیب دیده است.
• خدمات اضطراری فناوری اطلاعات و مشاوران امنیت سایبری: شرکت ها اغلب برای کاهش خسارت و بازیابی سیستم ها نیاز به استخدام متخصصان خارجی دارند.
• هزینه های حقوقی و جریمه های احتمالی: مسائل مربوط به انطباق نظارتی می تواند منجر به هزینه های قانونی سنگین شود.
• اطلاع رسانی مشتری و نظارت بر اعتبار: سازمان ها موظفند به مشتریان آسیب دیده اطلاع دهند و خدمات نظارت را ارائه دهند و به بار مالی آنها افزودند.

هزینه های عملیاتی:

• خرابی سیستم و از دست دادن بهره وری: حملات سایبری می تواند منجر به اختلال در عملیاتی قابل توجهی شود.
• ضرر و زیان درآمد در هنگام قطع سیستم: عدم توانایی در انجام تجارت می تواند به طور مستقیم بر درآمد تأثیر بگذارد.
• سخت افزار اضطراری یا خریدهای نرم افزاری: سازمانها ممکن است برای بهبودی از حمله نیاز به سرمایه گذاری در فناوری جدید داشته باشند.
• هزینه بازیابی یا بازسازی داده ها و سیستم های به خطر افتاده: بازیابی داده ها و سیستم ها می توانند به منابع قابل توجهی نیاز داشته باشند.

اثرات مالی بلند مدت:

• افزایش حق بیمه: پس از نقض ، شرکت ها اغلب با هزینه های بیمه امنیت سایبری بالاتری روبرو هستند.
• سرمایه گذاری در اقدامات امنیتی پیشرفته: سازمانها باید برای بهبود زیرساخت های امنیتی وجوه تخصیص دهند.
• برنامه های آموزش کارکنان و آگاهی از امنیت: آموزش مداوم برای آموزش کارمندان در مورد تهدیدهای در حال تحول ضروری است.
• هزینه های نظارت و انطباق مداوم: حفظ رعایت مقررات و سیستم های نظارت هزینه های اضافی را متحمل می شود.

حوادث دنیای واقعی پیامدهای سریع مالی حمله سایبری را روشن می کند. به عنوان مثال ، در سال 2023 ، MGM Resorts International فاش کرد که حمله سایبری در ماه سپتامبر منجر به ضرر 100 میلیون دلاری در درآمد سه ماهه سوم آنها شد. پس از آن همچنین این شرکت 10 میلیون دلار اضافی در مشاوره ، حقوقی و هزینه های مرتبط با آن متحمل شد.

علاوه بر این ، مجرمان سایبری به طور فزاینده ای بخش هایی را فراتر از نهادهای انتفاعی قرار می دهند. در ژوئن سال 2024 ، حملات باج افزار به بیمارستانهای لندن مجبور به لغو بیش از 800 عمل جراحی و انتقال برنامه ریزی شده ، به همراه 700 قرار ملاقات سرپایی ، به شدت بر مراقبت از بیمار و عملیات بیمارستان تأثیر گذاشت. به همین ترتیب ، دانشگاه ها در سراسر جهان قربانی حمله سایبری شده اند و برخی از موسسات برای هفته ها کاملاً آفلاین هستند و برنامه ها و عملیات دانشگاهی را مختل می کنند.

از آنجا که جرایم سایبری همچنان در حال تحول است ، مشاغل باید به طور فعال دفاع خود را تقویت کنند ، در استراتژی های جامع امنیت سایبری سرمایه گذاری کنند و فرهنگ آگاهی و آمادگی را در بین کارمندان پرورش دهند تا خطرات مرتبط با این تهدید رو به رشد را کاهش دهند.

برای کسب اطلاهات بیشتر و دریافت مشاوره تلفنی ارز دیجیتال از این لینک دیدن نمایید: مشاوره تلفنی ارز دیجیتال

 سرعت فزاینده حملات سایبری و تأثیر گسترش آنها:

حملات سایبری در چشم انداز دیجیتال امروزی نه تنها به طور فزاینده ای سریع می شوند، بلکه پیامدهای خود را نیز گسترده تر می کنند. در سال 2023، میانگین “زمان شکست – Break time” – فاصله زمانی که مجرمان سایبری طول می کشد تا به صورت جانبی در یک شبکه در معرض خطر حرکت کنند – تقریباً 33٪ کاهش یافت. این روند هشدار دهنده به این معنی است که کسب و کارها اغلب خود را برای پاسخگویی موثر قبل از وقوع خسارت قابل توجه ناتوان می بینند.

با کوچک شدن بازه زمانی مهاجمان، توانایی آنها برای وارد کردن آسیب های گسترده به طور چشمگیری افزایش می یابد. حوادث پرمخاطب اخیر بر پیامدهای گسترده چنین حملاتی تاکید دارد:

در اوایل سال 2024، یک حمله سایبری به Change Healthcare، که توسط کارشناسان امنیت سایبری به عنوان “بزرگترین حمله به سیستم مراقبت های بهداشتی آمریکا” توصیف شد، فرآیندهای پرداخت برای اقدامات مراقبت های بهداشتی در سراسر کشور را مختل کرد و باعث فشار مالی شدید و تاخیرهای عملیاتی در سراسر بخش شد.

نقض ژوئن 2024 در CDK Global، ارائه دهنده راه حل های نرم افزاری برای نمایندگی های خودرو در ایالات متحده و کانادا، عملیات حدود 15000 نمایندگی را به خطر انداخت. بسیاری از آنها قادر به پردازش پرداخت ها نبودند و به طور قابل توجهی بر توانایی آنها در مدیریت موجودی و تراکنش های مشتری تأثیر می گذاشت.

تأثیر اولیه حوادث سایبری اغلب جزئی به نظر می رسد، اما عواقب آن می تواند به سرعت تشدید شود:

در سال 2023 به نظر می رسید که یک نقض حقوق بشر در شرکت ردیابی اجداد 23andMe در ابتدا تنها 0.1٪ از مشتریان آن (حدود 14000 نفر) را تحت تأثیر قرار داد، اما در نهایت اطلاعات شخصی 9 میلیون کاربر از جمله داده های حساس اجداد را به خطر انداخت.
به طور مشابه، Snowflake، یک ارائه‌دهنده پیشرو در فضای ذخیره‌سازی ابری، در ژوئن 2024 گزارش داد که سرقت اعتبار 165 نفر از مشتریانش را در معرض خطر قرار داده است، با یک حادثه که 560 میلیون رکورد متعلق به مشتریان Ticketmaster را فاش کرد.
به طور نگران کننده ای، تا سال 2024، کارشناسان امنیتی خاطرنشان کردند که تعداد رکوردهای نقض شده به صورت ماهانه از تعداد کل نقض شده در تمام سال 2023 فراتر رفته است، که نشان دهنده تشدید بحران در امنیت داده ها است.

 تهدید دوگانه سرقت داده ها و نقض حریم خصوصی:

مجرمان سایبری به طور فزاینده ای اطلاعات حساسی را هدف قرار می دهند که می تواند برای منافع مالی مورد سوء استفاده قرار گیرد یا برای حملات بیشتر مورد استفاده قرار گیرد. پیامدهای نقض داده ها فراتر از ضررهای مالی فوری است. همچنین انطباق با مقررات را تضعیف می کند، اعتماد مشتری را از بین می برد و تداوم عملیات را مختل می کند.

در پاسخ، کسب‌وکارها منابع را به سمت اقدامات امنیتی پیشرفته، مانند رمزگذاری داده‌ها، احراز هویت چند عاملی و ممیزی‌های منظم سیستم تخصیص می‌دهند تا بهتر از دارایی‌های دیجیتال خود محافظت کنند.

سرقت مدارک و اعتبار:

یکی از فراگیرترین روش هایی که هکرها استفاده می کنند، سرقت اعتبار است. این شامل کسب غیرمجاز اعتبار ورود – مانند نام‌های کاربری، رمز عبور یا نشانه‌های امنیتی است که به مهاجمان اجازه می‌دهد به سیستم‌ها، حساب‌ها یا داده‌های محرمانه حساس دسترسی پیدا کنند. ظهور طرح‌ های فیشینگ و بدافزارهای پیچیده، سرقت اعتبار را به طرز نگران‌کننده‌ای آسان و رایج کرده است.

 تأثیر ماندگار آسیب اعتبار و شهرت:

پیامدهای شهرت ناشی از نقض امنیت سایبری می تواند پایدارتر از بسیاری از عواقب فوری باشد. چنین حوادثی نه تنها روابط با مشتریان، شرکا و سرمایه گذاران را تیره می کند، بلکه می تواند به طور قابل توجهی بر قیمت سهام شرکت نیز تأثیر بگذارد. تحقیقات انجام‌شده توسط شرکت Comparitech مستقر در بریتانیا نشان داد که سازمان‌هایی که با نقض داده‌ها مواجه می‌شوند معمولاً آسیب می‌بینند:

• کاهش فوری قیمت سهام تقریباً 3.5٪ پس از اعلام نقض.
• تداوم عملکرد ضعیف نسبت به شاخص نزدک با 3.5 درصد بیشتر.
• اثرات مضر بلند مدت بر شهرت بازار و اعتماد سرمایه گذاران.

کاهش اعتماد مشتری به ویژه نگران کننده است. طبق تحقیقات IBM، از دست دادن اعتماد مشتری تقریباً 40٪ از هزینه های کلی مربوط به نقض را تشکیل می دهد. این شامل ریزش مشتری، افزایش هزینه های بازاریابی و تلاش های گسترده با هدف بازسازی اعتماد پس از یک حادثه امنیتی است. با تکامل تهدیدات سایبری، الزام شرکت ها برای تقویت اقدامات امنیت سایبری خود هرگز به این فوریت نبوده است.

اثرات بلند مدت اعتبار خوب:

تأثیر شهرت یک شرکت می تواند در طول زمان قابل توجه باشد و منجر به موارد زیر شود:

• مشکل بیشتر در به دست آوردن مشتریان جدید
• چالش ها در حفظ شراکت های تجاری
• نظارت بیشتر از سوی رگولاتورها و ناظران صنعت
• هزینه های بالاتر برای بیمه و خدمات مالی
• چالش های جاری رسانه و روابط عمومی

 افزایش هزینه های امنیتی:

سرمایه گذاری مالی مورد نیاز برای جلوگیری و پاسخ به تهدیدات سایبری به یک هزینه قابل توجه و تشدید کننده برای مشاغل تبدیل شده است. سازمان ها تحت فشار شدید برای تقویت وضعیت امنیتی خود از طریق سرمایه گذاری های مختلف استراتژیک قرار دارند و این نشان دهنده ضرورت مهم اقدامات امنیتی سایبری قوی در چشم انداز دیجیتال امروز است.

افزایش بودجه های امنیتی:

پیش بینی می شود هزینه های جهانی امنیت سایبری بین سالهای 2021 تا 2025 از 1.75 تریلیون دلار فراتر رود. این روند نیاز فوری سازمان ها را برای اختصاص منابع بیشتر برای مقابله مؤثر در تهدیدهای سایبری نشان می دهد. با افزایش حملات سایبری ، مشاغل مجبور به اتخاذ فن آوری ها و خدمات پیشرفته برای محافظت از دارایی های خود هستند.

هزینه های عملیاتی مداوم:

علاوه بر سرمایه گذاری های اولیه ، سازمان ها همچنین باید هزینه های عملیاتی مداوم مربوط به امنیت سایبری را در نظر بگیرند ، که شامل موارد زیر است:

• برنامه های آموزش کارکنان و آگاهی از امنیت: آموزش مداوم برای کارمندان برای اطمینان از آگاهی از آنها ضروری است و می توانند به تهدیدات احتمالی پاسخ دهند.
• نظارت مداوم و تشخیص تهدید: اجرای ابزارهای نظارت بر زمان واقعی برای تشخیص ناهنجاری ها و نقض های احتمالی برای پاسخ سریع بسیار مهم است.
• ارزیابی های منظم امنیتی و آزمایش نفوذ: ارزیابی های مکرر اقدامات امنیتی به شناسایی آسیب پذیری ها قبل از سوءاستفاده توسط مهاجمان کمک می کند.
• نگهداری و مستندات مربوط به انطباق: پیگیری با الزامات نظارتی ، حسابرسی های منظم و مستندات کامل را برای نشان دادن پایبندی ضروری می کند.
• حق بیمه بالاتر: با افزایش خطرات سایبری ، هزینه های بیمه سایبری نیز انجام می شود ، که مشاغل اغلب برای حمایت بیشتر در برابر خسارات مالی ناشی از نقض به آنها مراجعه می کنند.

 آسیب پذیری های زنجیره ای تأمین:

مشاغل مدرن به شدت به زنجیره های عرضه دیجیتال به هم پیوسته متکی هستند ، که در صورت به خطر انداختن هر پیوند ، آنها را در معرض خطرات آبشار قرار می دهند. افزایش بروز حملات زنجیره تأمین ، که اغلب از طریق فروشندگان شخص ثالث آغاز می شود ، زنگ خطر را افزایش می دهد. نقض های قابل توجه ، مانند هک Solarwinds ، نشان داده اند که چگونه آسیب پذیری در زنجیره های تأمین نرم افزار می تواند هزاران شرکت پایین دست را به خطر بیندازد و بر لزوم افزایش هوشیاری تأکید می کند.

برای رسیدگی به این تهدیدهای تشدید کننده ، سازمان ها به طور فزاینده ای در مدیریت ریسک قوی شخص ثالث و اقدامات امنیتی زنجیره تأمین سرمایه گذاری می کنند. این شامل:

• ارزیابی ریسک فروشنده: ارزیابی کامل فروشندگان شخص ثالث برای اطمینان از رعایت استانداردهای امنیتی.
• بندهای امنیتی قراردادی: اجرای الزامات خاص در قراردادهای فروشنده برای محافظت در برابر نقض احتمالی.
• همکاری در شیوه های امنیتی: همکاری با تأمین کنندگان برای به اشتراک گذاشتن بهترین شیوه ها و تقویت امنیت کلی زنجیره تأمین.

چالش های امنیتی سیستم ابری:

از آنجا که سیستم های مبتنی بر ابر برای عملیات تجاری مدرن یکپارچه می شوند ، آنها با تهدیدهای سایبری بی سابقه ای روبرو هستند. در سال 2023 ، حوادث نفوذ سایبری مربوط به سیستم ابری 75 درصد افزایش یافت ، در درجه اول به دلیل آسیب پذیری های غیرقابل تحمل و بهره برداری از محیط های مشترک. این تهدیدات بر ضرورت سازمانها برای اولویت بندی امنیت سیستم مبتنی بر ابر تأکید می کند.

برای مقابله با این خطرات ، مشاغل به طور فزاینده ای در اقدامات امنیتی خاص ابر سرمایه گذاری می کنند ، از جمله:

• رمزگذاری پیشرفته: محافظت از داده های حساس هم در حالت استراحت و هم در ترانزیت برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز.
• هویت و مدیریت دسترسی (IAM): استفاده از راه حل های IAM برای اطمینان از اینکه فقط پرسنل مجاز می توانند به منابع ابری بحرانی دسترسی پیدا کنند.
• احراز هویت چند عاملی (MFA): اجرای MFA برای اضافه کردن یک لایه امنیتی اضافی فراتر از محافظت از رمز عبور.
• 

 عواقب نظارتی و قانونی:

چشم انداز نظارتی برای امنیت سایبری به سرعت در حال تحول است و باعث ایجاد چالش های مربوط به انطباق اضافی و بدهی های قانونی بالقوه برای مشاغل می شود. مقررات کلیدی عبارتند از:

• کمیسیون اوراق بهادار و بورس ایالات متحده (SEC): قوانین جدید ، افشای به موقع حوادث قابل توجه امنیت سایبری را برای سهامداران ، با تأکید بر شفافیت و پاسخگویی ، صادر می کند.
• قانون انعطاف پذیری عملیات دیجیتال اتحادیه اروپا (DORA): شیوه های سختگیرانه مدیریت ریسک را در بخش مالی اعمال می کند ، و اطمینان می دهد که موسسات مالی می توانند در برابر اختلالات عملیاتی مقاومت کنند.
• قوانین جهانی حمایت از داده ها: قوانینی مانند آیین نامه حمایت از داده های عمومی (GDPR) در اتحادیه اروپا و قوانین مختلف حفظ حریم خصوصی ایالتی در ایالات متحده الزامات گزارش دهی گسترده را برای سازمان ها تحمیل می کنند.
• دستورالعمل های خاص صنعت: بخش هایی مانند مراقبت های بهداشتی (HIPAA) و مالی (PCI-DSS) با دستورالعمل های انطباق منحصر به فرد روبرو هستند که نیاز به پیروی از پروتکل های امنیتی سختگیرانه دارند.

قرار گرفتن در معرض حقوقی:

عواقب نقض امنیت سایبری می تواند شدید باشد ، نه تنها هزینه های حقوقی مستقیم بلکه انواع مختلفی از مسئولیت ، از جمله:

• مسئولیت شخصی: افسران ارشد امنیت اطلاعات (CISO) به طور فزاینده ای با پاسخگویی شخصی در مورد ضایعات امنیتی روبرو هستند و باعث افزایش سهام برای رهبری می شوند.
• دادخواستهای اقدام طبقاتی: قربانیان نقض داده ها اغلب اقدامات قانونی را برای خسارت دنبال می کنند و منجر به پیامدهای قابل توجهی مالی و شهرت می شوند.
• جریمه ها و مجازات های نظارتی: عدم رعایت قوانین امنیت سایبری می تواند منجر به مجازات های مالی قابل توجهی شود و باعث افزایش بیشتر منابع یک سازمان شود.

از آنجا که چشم انداز امنیت سایبری همچنان در حال تحول است ، مشاغل باید در سرمایه گذاری ها ، استراتژی ها و تلاش های انطباق خود برای محافظت از عملیات خود و حفظ اعتماد به ذینفعان ، پیشرو باشند.

 تغییرات عملیاتی:

نگرانی‌های امنیت سایبری اساساً نحوه عملکرد و مدیریت اطلاعات دیجیتالی کسب‌وکارها را تغییر می‌دهند. در سطح فنی، سازمان‌ها به طور فزاینده‌ای چارچوب‌های امنیتی «صفر اعتماد» را اتخاذ می‌کنند، که بر اساس این اصل عمل می‌کنند که هیچ کاربر یا سیستمی نباید به طور خودکار مورد اعتماد باشد، صرف نظر از اینکه در داخل یا خارج از شبکه شرکت باشد.

این تغییر مستلزم اجرای کنترل‌های تقویت‌شده بر مدیریت هویت و دسترسی (IAM) در تمام سیستم‌ها است و اطمینان حاصل می‌کند که کاربران تنها حداقل دسترسی لازم برای انجام وظایف شغلی خود را دارند.

برای تقویت این رویکرد، کسب‌وکارها در حال حاضر ممیزی‌ها و ارزیابی‌های امنیتی منظم را به‌عنوان یک رویه عملیاتی اصلی و نه به‌عنوان بررسی‌های گاه به گاه رعایت می‌کنند. این موضع پیشگیرانه سازمان ها را وادار می کند تا به طور مستمر وضعیت امنیتی خود را در پاسخ به تهدیدات در حال تحول ارزیابی و تنظیم کنند.

علاوه بر این، شرکت‌ها در حال بازنگری در پروتکل‌های جمع‌آوری و ذخیره‌سازی داده‌های خود هستند و مقررات سخت‌گیرانه‌تری در مورد اینکه چه اطلاعاتی جمع‌آوری و نگهداری می‌شوند برای به حداقل رساندن خطرات وضع می‌کنند.

علاوه بر این، سازمان‌ها از فناوری‌های پیشرفته‌ای مانند هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی برای شناسایی ناهنجاری‌ها و خودکارسازی پروتکل‌های پاسخ استفاده می‌کنند. این فناوری‌ها می‌توانند سرعت و دقت تشخیص تهدید را افزایش دهند و به سازمان‌ها این امکان را می‌دهند که به طور مؤثرتری به نقض‌های احتمالی واکنش نشان دهند.

 تغییر فرهنگ کسب و کار گسترده تر:

پیشرفت های فنی در امنیت سایبری تغییرات فرهنگی قابل توجهی را در چشم انداز کسب و کار کاتالیز کرده است. ملاحظات امنیتی اکنون جزء لاینفک استراتژی شرکت هستند و در جلسات اجرایی در کنار مسائل مالی و عملیاتی مورد بحث قرار می گیرند. این تکامل منجر به ایجاد تیم‌های بین‌بخشی شده است که به امنیت سایبری اختصاص داده شده‌اند و اطمینان حاصل می‌کنند که تمام حوزه‌های کسب‌وکار با اهداف امنیتی همسو هستند.

آموزش آگاهی از امنیت کارکنان از یک الزام انطباق صرف سالانه به ابتکارات آموزشی در حال انجام که همراه با تهدیدات نوظهور تکامل می‌یابند، تغییر کرده است. شرکت‌ها اکنون در حال سرمایه‌گذاری بر روی ماژول‌های آموزشی گیمیفی‌شده و شبیه‌سازی‌های هم‌زمان هستند تا کارمندان را به‌طور مؤثرتری درگیر کنند و فرهنگ هوشیاری امنیتی را در سراسر سازمان تقویت کنند.

علاوه بر این، کسب و کارها شروع به ارزیابی مجدد روابط خود با فروشندگان و شرکا از طریق دریچه امنیت سایبری کرده اند. ارزیابی های امنیتی اکنون یک پیش نیاز در فرآیند انتخاب فروشنده است و سازمان ها از نزدیک با ارائه دهندگان شخص ثالث همکاری می کنند تا اطمینان حاصل کنند که استانداردهای امنیتی آنها با استانداردهای خود مطابقت دارد. این همکاری بسیار مهم است، زیرا آسیب‌پذیری‌ها در زنجیره تأمین می‌توانند تأثیرات آبشاری بر وضعیت امنیتی سازمان داشته باشند.

مجرمان سایبری چگونه اهداف خود را انتخاب می کنند؟

مجرمان سایبری معمولاً اهداف خود را بر اساس آسیب‌پذیری‌های درک شده و پتانسیل سود مالی انتخاب می‌کنند. بخش‌های پرمخاطب مانند امور مالی، مراقبت‌های بهداشتی و خرده‌فروشی به دلیل داده‌های حساسی که مدیریت می‌کنند، به‌ویژه جذاب هستند. با این حال، مهاجمان به طور فزاینده ای از فروشندگان شخص ثالث و شرکای زنجیره تامین به عنوان نقاط ورود به سازمان های مهم تر و به ظاهر امن تر سوء استفاده می کنند. این روند ضرورت استراتژی های امنیتی جامعی را که فراتر از محیط سازمان است و شامل همه شرکا و تامین کنندگان می شود، برجسته می کند.

برای کسب اطلاهات بیشتر و دریافت مشاوره ارز دیجیتال از این لینک دیدن نمایید: مشاوره ارز دیجیتال

حمله سایبری با چه سرعتی می تواند انجام شود؟

حملات سایبری مدرن می توانند با سرعت هشدار دهنده ای آشکار شوند. در سال 2023، میانگین “زمان شکست” – مدت زمانی که مهاجمان طول می کشد تا به صورت جانبی در یک شبکه در معرض خطر حرکت کنند – فقط 62 دقیقه بود، با برخی از حملات ثبت شده که در کمتر از 2 دقیقه و 7 ثانیه اجرا شده اند. این سرعت سریع بر نیاز حیاتی کسب‌وکارها برای حفظ قابلیت‌های شناسایی و واکنش هوشیار تأکید می‌کند، زیرا پنجره مقابله با تهدیدها بسیار باریک است.

آیا کسب و کارهای کوچک و متوسط ​​آسیب پذیری خاصی دارند؟

کسب و کارهای کوچک و متوسط ​​(SMB) با آسیب پذیری های منحصر به فردی روبرو هستند که اغلب آنها را در معرض تهدیدات سایبری قرار می دهد، از جمله:

منابع مالی محدود: بسیاری از SMB ها فاقد بودجه لازم برای سرمایه گذاری در اقدامات یا فناوری های پیشرفته امنیت سایبری هستند.
پرسنل امنیتی IT کمتر: شرکت های کوچکتر اغلب تیم های امنیتی IT اختصاصی ندارند، که می تواند منجر به نظارت و قابلیت پاسخگویی ناکافی شود.
سیستم‌های امنیتی ضعیف‌تر: شرکت‌های کوچک و متوسط ​​ممکن است به سیستم‌های امنیتی قدیمی متکی باشند، که آن‌ها را بیشتر در معرض نقض قرار می‌دهد.
سهولت درک شده در هدف گذاری: مجرمان سایبری اغلب به کسب و کارهای کوچکتر به دلیل دفاع محدود آنها به عنوان اهداف آسان تر نگاه می کنند.

جمع بندی:

جرایم سایبری تهدیدی فراگیر است که بر سازمان‌ها در هر اندازه‌ای در هر صنعت تأثیر می‌گذارد. با پیش بینی هزینه های جهانی جرایم سایبری تا سال 2025 به 10.5 تریلیون دلار، پیامدهای آن بسیار فراتر از خسارات مالی فوری است. آنها شامل اختلالات عملیاتی، آسیب به شهرت و چالش های بلندمدت پایداری می شوند. بنابراین، سازمان‌ها باید امنیت سایبری را به‌عنوان یک کارکرد تجاری ضروری به جای صرفاً یک مسئولیت فناوری اطلاعات در نظر بگیرند.

برای کاهش این تهدیدات، کسب‌وکارها به طور فعال اقدامات امنیتی جامعی را اجرا می‌کنند، برنامه‌های واکنش قوی به حوادث را توسعه می‌دهند، آموزش منظم کارکنان را در زمینه آگاهی امنیتی، تضمین پوشش بیمه‌ای کافی، و به‌روز ماندن با آخرین تهدیدات و تغییرات نظارتی انجام می‌دهند. با اتخاذ رویکردی جامع به امنیت سایبری، سازمان ها می توانند بهتر از خود در برابر چشم انداز در حال تحول تهدیدات سایبری محافظت کنند و از یکپارچگی عملیاتی خود محافظت کنند.

سوالات متداول:

 حملات سایبری رایج در حوزه ارز دیجیتال چیستند؟

حملات سایبری در حوزه ارز دیجیتال شامل انواع مختلفی هستند، از جمله:

• حملات فیشینگ: جایی که هکرها با استفاده از ایمیل‌ها یا وب‌سایت‌های جعلی سعی در سرقت اطلاعات کاربری و کلیدهای خصوصی دارند.
• حملات 51٪: در این نوع حمله، یک گروه از ماینرها کنترل بیش از ۵۱ درصد از قدرت محاسباتی شبکه را به دست می‌آورند و می‌توانند تراکنش‌ها را تغییر دهند یا دو بار هزینه کنند.
• حملات DDoS: این حملات با هدف مختل کردن خدمات یک صرافی یا پلتفرم ارز دیجیتال انجام می‌شوند، به طوری که کاربران قادر به دسترسی به آن نباشند.

چگونه می‌توان از حملات سایبری در حوزه ارز دیجیتال جلوگیری کرد؟

برای جلوگیری از حملات سایبری در حوزه ارز دیجیتال، می‌توان اقدامات زیر را انجام داد:

• استفاده از کیف پول‌های سخت‌افزاری: این کیف پول‌ها به طور آفلاین کلیدهای خصوصی را ذخیره می‌کنند و در برابر هک‌های آنلاین مقاوم‌تر هستند.
• فعال کردن احراز هویت دو مرحله‌ای (2FA): این روش امنیتی اضافی باعث می‌شود که حتی اگر اطلاعات کاربری شما به سرقت برود، هکرها نتوانند به حساب شما دسترسی پیدا کنند.
• آگاهی و آموزش کاربران: آموزش کاربران درباره روش‌های فیشینگ و دیگر تهدیدات سایبری می‌تواند به کاهش خطرات کمک کند.

 چه عواقبی ممکن است برای یک صرافی ارز دیجیتال پس از یک حمله سایبری به وجود آید؟

عواقب حملات سایبری برای یک صرافی ارز دیجیتال می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• از دست دادن سرمایه: در صورت موفقیت‌آمیز بودن حمله، هکرها ممکن است مقادیر زیادی ارز دیجیتال را به سرقت ببرند.
• کاهش اعتماد کاربران: حملات سایبری می‌تواند به کاهش اعتماد کاربران به صرافی منجر شود و باعث فرار سرمایه‌گذاران از آن شود.
• مسائل حقوقی و مالی: صرافی‌ها ممکن است با دعاوی قانونی و هزینه‌های مالی برای جبران خسارت به کاربران مواجه شوند.